Odeszli

Odeszli…

„Kiedy w szarości pradawnego czasu Bóg czynił rzeczy

Stworzył słońce:

I słońce przychodzi i odchodzi i znowu wraca

Stworzył księżyc:

I księżyc przychodzi i odchodzi i znowu wraca

Stworzył człowieka:

I człowiek przychodzi i odchodzi i nie wraca nigdy”

 Anna Nogal Wojciechowska

Odeszła 7 stycznia 2008 roku.

Zanim ciężka choroba nie wyłączyła Jej z działalności dla Polonii i Polski, była znaną działaczką Oddziału Skandynawskiego PUNO,  wieloletnim członkiem i skarbnikiem  „Agory”. Ania wchodziła także w skład ścisłego kierownictwa „Ogniska”. Podczas pierwszego Walnego Zgromadzenia tej znanej kopenhaskiej organizacji polonijnej, Anna, wówczas Wojciechowska, została członkiem Komisji Rewizyjnej.

Wszechstronnie utalentowana była wielką podporą Zespołu Żywego Słowa działającego przy „Ognisku”. Ania nie tylko pięknie malowała, grała na pianinie, recytowała ale także pisała. Swoje publikacje zamieszczała w organie prasowym „Ogniska”. Jej ostatnim artykułem, napisanym na miesiąc przed śmiercią, było „Wspomnienie o Adamie” poświęcone Adamowi Sokólskiemu, zamieszczone w ostatnim numerze „Informatora”. Anna bardzo cieszyła się, że zdążyła zobaczyć swój tekst w tym kwartalniku. 

Miała w swoim życiu także epizody oświatowe, kiedy pomagała swemu mężowi w nauczaniu języka polskiego dzieci polskiego pochodzenia.

Ania – tak bardzo młoda mimo swej choroby, urokliwa, żywo reagująca na wszystkie wydarzenia w życiu Polonii kopenhaskiej…

Ania – przyjaciel.

Dzieciom i rodzinie ś.p. Anny Nogal a także wszystkim tym, których śmierć ta zabolała, składamy wyrazy szczerego współczucia.

Zarząd TKOP w Danii

a także Jej przyjaciele

Marysia i Roman Miedzianogórowie