W kalejdoskopie wyobraźni
Dr Maria Małaśnicka Miedzianogóra
Jak organizować przestrzeń dla edukacyjnej aktywności uczniów w nauczaniu języka polskiego, historii, geografii i kultury polskiej?
Kolejność rozważań
1.Potrzeba intelektualnej refleksji w praktyce,
2. Metody pracy nauczyciela jako narzędzia kreowania przestrzeni dla aktywności uczniów
· Kim jest nasz uczeń?
· Czego chcemy go nauczyć?
· Dlaczego jest to ważne, by to umiał?
· Jak spowodować, by umiał, jak sprawdzić, czy umie?
3. Rola wyobraźni i myślenia twórczego w procesie nauczania języka polskiego
Teza Uczenie języka ojczystego poprzez pobudzenie wyobraźni
i myślenia twórczego powoduje poszerzenie i pogłębienie wyników nauczania
· czy można to zobaczyć?
· czy można to dotknąć?
· czy można to odegrać?
· czy można zaobserwować zmiany? itd.
Pytania i odpowiedzi – ważne narzędzie pracy nauczyciela i ucznia
Metoda „6 myślowych kapeluszy”
„Możliwości wykorzystania „Myślących kapeluszy” w nauczaniu języka ojczystego.
Metoda „Drzewa dramaturgicznego”
”Możliwości wykorzystania „Drzewa dramaturgicznego” na lekcjach języka ojczystego.
3. Ewaluacja
Co warto po zajęcoach zabrać do domu?·
·
Co należałoby po zajęciach wyrzucić?
·
·
MYŚLĄCE KAPELUSZE
Metoda skutecznego porozumiewania się
w różnych sytuacjach
Cel: kształcenie umiejętności komunikacyjnych
Przebieg:
Pięć kapeluszy różnego koloru symbolizuje sposoby postrzegania problemu, jego analizy, znajdowania różnych rozwiązań i argumentowania:
biały -opiera się na neutralnych faktach, liczbach, danych,
czerwony – ukazuje emocje i uczucia, wyraża przypuszczenia, zarównopozytywne, jak i negatywne,
czarny -widzi wszystko w czarnych kolorach, wnosi trudności, wszystko jest dla niego niemożliwe, wydaje negatywne opinie,
niebieski – chłodny dystans, kontrola, czuwanie nad innymi kapeluszami
żółty -kieruje się optymizmem, myśli pozytywnie, konstruktywnie.
1. Przygotuj karteczki w pięciu kolorach do rozlosowania, wśród których znajdować się będzie także pięć karteczek w kształcie kapeluszy, każdy innego koloru. Osoby, które wylosują określone kapelusze, są uczestnikami dyskusji, pozostali uczniowie, mający karteczki w tym samym kolorze, przygotowują argumenty dla swojego reprezentanta, MYŚLĄCEGO KAPELUSZA
2. Na tablicy zapisz temat, który będzie przedmiotem rozmowy.
3. Uczniowie przygotowują do udziału w dyskusji swój kapelusz.
4. Określ czas przygotowania.
5. Po rozmowie kapeluszy wymień uwagi z uczniami.
Uwagi organizacyjne:
· znaczenie kolorów powinno być opisane w plakacie
· uczniowie mogą też przygotować kapelusze do nakładania na głowę
Warianty:
Pięciu uczniów otrzymuje kapelusze i zajmuje odpowiednią pozycję w dyskusji, po krótkiej fazie samodzielnego przygotowania. Po pierwszej rundzie dyskusji następuje zamiana kapeluszy wśród tych samych pięciu uczniów i kolejna runda dyskusji.
„Wyobraźnia jest ważniejsza
od wiedzy”
Albert Einstein
TYPY INTELIGENCJI
INTELIGENCJA LINGWISTYCZNA
przyszli pisarze, poeci, dziennikarze, przywódcy polityczni
INTELIGENCJA LOGICZNO- MATEMATYCZNA
przyszli przedstawiciele nauk ścisłych, prawnicy, detektywi, księgowi
INTELIGENCJA WIZUALNO- PRZESTRZENNA
przyszli architekci, malarze, rzeźbiarze, nawigatorzy, fizycy teoretyczni, stratedzy, szachiści.
INTELIGENCJA MUZYCZNA
m.in. kompozytorzy, śpiewacy, dyrygenci,
INTELIGENCJA FIZYCZNO – KINESTETYCZNA
tancerze, aktorzy, sportowcy, wynalazcy, chirurdzy, mechanicy.
INTELIGENCJA INTERPERSONALNA
politycy, nauczyciele, przywódcy religijni, psychoterapeuci, sprzedawcy, menadżerowie,
INTELIGENCJA INTRAPERSONALNA
pisarze, psychoterapeuci, filozofowie, mistycy
INTELIGENCJA EMOCJONALNA
(Daniel Goleman)
TEZA
WE WSZYSTKIM, CZEGO UCZYMY SIĘ,
ZAWARTY JEST SKŁADNIK EMOCJONALNY
UCZENIE SIĘ TO MODYFIKACJA
MYŚLENIA, UCZUĆ I ZACHOWANIA
PROCESY ROZUMIENIA I ZDOLNOŚCI WYKORZYSTANIA TEGO, CO ZROZUMIELIŚMY,
W WIELKIEJ MIERZE ZALEŻĄ OD EMOCJI,
JAKIE TOWARZYSZYŁY NAM
W PROCESIE UCZENIA SIĘ
WSKAŹNIK NTELIGENCJI EMOCJONALNEJ TRAFNIEJ ROKUJE PRZYSZŁE SUKCESY DZIECKA,
NIŻ
ILORAZ INTELIGENCJI KONWENCJONALNIE DEFINIOWANY I MIERZONY
STĄD PEDAGOGICZNA KONIECZNOŚĆ ODWOŁYWANIA SIĘ
DO EMOCJI DZIECKA …………………poprzez…… PRZEMYŚLANE STRATEGIE
DRZEWO DRAMATURGICZNE
POMYŚL – NAPISZ – SPÓJRZ WSTECZ
Cel: kształcenie umiejętności komunikacyjnych
Jest to kluczowa technika, która pozwala:
· zgłaszać nieuporządkowane pomysły,
· włączać różne pomysły na różnych etapach opowieści,
· rozpatrywać różne możliwości zbudowania całej opowieści,
Przebieg:
1. przygotowanie inspirującego pomysłu (na podstawie obrazka, przysłowia, symbolu,itd.)
2. podjęcie decyzji, ilu bohaterów zostanie wprowadzonych do opowieści w momencie jej rozpoczęcia?
3. jak będą wyglądać?
4. jakie jest ich najbliższe otoczenie?
5. co się będzie działo dalej?
6. podjęcie decyzji, które odgałęzienie zostanie rozwinięte,
7. powstanie siatki opowieści.
Pomoce
Kostka do gry
Duże arkusze papieru
Kolorowe pisaki
Powodzenia !!!!!
